Saya membeli rumah Dr.Haron Din di Taman Bangi, Jalan Reko, Kajang pada tahun 1983 setelah saya gagal membeli rumah di Bandar Baru Bangi, yang ketika itu masih lagi kekurangan rumah,dan tidak ada rumah yang sesuai untuk saya beli. Akan tetapi, ada sebab lain mengapa saya membeli rumah yang hendak dijual oleh Dr. Haron Din ketika itu.
Antara sebabnya ialah di Taman Bangi ramai pensyarah UKM yang akan menjadi jiran saya, khasnya pensyarah dari Fakulti Pengajian Islam, dan salah seorang daripada mereka ialah Dr. Kamal Hassan (sekarang Tan Sri, Profesor) yang ketika itu masih bekerja di UKM, sebelum beliau pindah Ke UIA.
Perhubungan saya dengan Dr.Kamal sebenarnya agak rapat di sekitar tahun 1980-1981. Kami sering berjumpa dan berbual-bual hampir tiap-tiap hari di UKM. Topik perbincangan kami banyak tertumpu kepada "sosiologi Islam" yang beliau dan saya ingin kembangkan pada masa itu. Beliau juga banyak menghadiahkan buku-buku yang beliau peroleh dari Kedutaan Iran, khasnya tulisan Ali Syariati yang sangat popular pada masa itu.
Pada satu masa saya dan beliau sama-sama bersembahyang Jumaat di masjid Kajang. Beliau biasanya akan berjumpa dan berbual-bual dengan saya di pinggir jalan di hadapan masjid itu selepas kami bersembahyang Jumaat sebelum pulang. Hal ini berlaku beberapa bulan juga.
Bagaimanapun, beliau mula menjauhkan diri daripada saya kira-kira pada awal atau pertengahan tahun 1982.Kalau berjumpa selepas sembahyang Jumaat di masjid Kajang atau selepas bersembahyang tawarih di surau Seri Langat, beliau cepat-cepat beredar dan tidak berminat lagi untuk berbual panjang dengan saya, seperti sebelumnya.
Pada mulanya saya tidak mengerti mengapa beliau berubah sikap demikian. Akan tetapi, agak lama kemudian, saya ketahui juga sebab-sebabnya, walaupun sebahagiannya adalah kerana salah faham.
Sebabnya ialah pada awal tahun 1982 itu saya mendaftar sebagai calon Ph.D di Universiti Malaya, di bawah bimbingan Dr. Syed Husin Ali, yang memang dikenali ramai sebagai tokoh Parti Sosialis Rakyat Malaya (PSMM) dan tentunya beliau adalah seorang sosialis.
Dr.Kamal Husin mungkin merasa tidak "sebulu" dengan seorang sosialis, apalagi seorang tokoh sosialis seperti Syed Husin. Jadi apabila saya membuat Ph.D di bawah Syed Husin, entah bagaimana Dr.Kamal menganggap saya telah dipengaruhi oleh Syeda Husin dan mungkin di bawah telunjuk seorang sosialis seperti Syed Husin. Dengan itu beliau menganggap saya tidak sealiran lagi dengan beliau dan tidak perlu lagi beliau temui dan dampingi seperti sebelumnya.
Anggapan beliau bahawa saya telah berada di bawah pengaruh dan telunjuk Syed Husin itu sebenarnya tidak benar, kerana Syed Husin tidak pernah mempengaruhi apalagi memaksakan pendapatnya kepada para pelajarnya. Lagipun, sebagai seorang yang telah dewasa, saya tetap mempunyai sikap dan pendirian sendiri, walaupun saya membuat Ph.D di bawah bimbingan Syed Husin.
Bagaimanapun, saya tidak mengambil apa-apa langkah untuk menerangkan hal itu kepada Dr.Kamal, setelah mendapati beliau berubah sikap seperti itu.
Sejak itu, perhubungan kami terus renggang, walaupun beliau masih tinggal di Taman Bangi, setaman dengan saya. Apatah lagi kemudian beliau telah menjadi Rektor UIA yang statusnya sudah lebih tinggi daripada saya, dan telah menjadi seorang yang lebih sibuk pula.
Kalau saya, sekali sekala, mengadakan kenduri tahlil misalnya, beliau tidak pernah lagi datang ke rumah saya . Yang datang biasanya hanya isterinya, mungkin sebagai wakil, kerana isterinya masih berkawan dengan isteri saya .
Saya biasanya masih berkunjung ke rumah beliau, tapi hanya setahun sekali, ketika beliau mengadakan rumah terbuka pada masa hari raya. Dalam perjumpaan di rumah terbuka itu, di kalangan pengunjung yang ramai, kami hanya dapat bertegur sapa dan bercakap sepatah dua sahaja.
Apabila beliau berpindah ke Bandar Baru Bangi, iaitu ke Taman Mutiara Bangi tempat beliau tinggal sekarang, perhubungan kami boleh dikatakan sudah terputus. Kami tidak pernah lagi berkunjung ke rumah masing-masing, dan berjumpa di mana-mana pun, kalau ada, boleh dikatakan tersangat jarang.
Bagaimanapun, dalam beberapa tahun kebelakangan, beliau masih menjemput saya dan isteri, ketika beliau mengadakan resipsi perkahwinan anak-anak beliau. Ketika itulah saya dan isteri berkunjung ke rumah beliau, walaupun tentunya tidaklah tiap-tiap tahun.
Dalam satu perjumpaan secara kebetulan, saya tidak ingat lagi di mana, tapi di rumah seorang kawan, saya pernah menawarkan diri untuk menulis biografi beliau, kerana kerja "utama" saya sekarang memang menulis biografi tokoh. Akan tetapi, beliau tidak dapat menerimanya, kerana katanya perjalanan hidup beliau mungkin masih panjang, dan beliau juga masih ragu-ragu adakah kisah-kisah dan pengalaman beliau pada zaman muda sesuai didedahkan kepada umum.
Kira-kira dua tahun yang lalu, beliau mengadakan resipsi perkahwinan untuk anak beliau yang bongsu di satu hotel besar di Jalan Puchong. Kerana sebab-sebab yang tidak dapat dielakkan, saya tidak dapat hadir. Selepas itu saya tidak pernah lagi berjumpa dengan beliau. Perhubungan kami sudah berakhir, walaupun tempat tinggal kami, Kajang dan Bandar Baru Bangi, sebenarnya tidaklah berjauhan sangat.
No comments:
Post a Comment